Malakalipsa
Laik
Dołączył: 26 Maj 2009
Posty: 9
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
 Wysłany: Sob 20:00, 20 Cze 2009 Temat postu: Czym jest Magia Chaosu? |
|
|
Cytat z książki "Magia Chaosu" Phil Hine:
| Phil Hine napisał: | Czym jest magia chaosu?
Co przychodzi wam do głowy, gdy słyszycie słowo „chaos"?
Zapewne podobne sformułowania:
Chaos to stan rzeczy, w którym decydującą rolę odgrywa
przypadek.
Chaos to nieuporządkowany stan pramaterii przed
stworzeniem.
Chaos to bezład, czyli masa.
Chaos to pierwotne źródło, poprzedzające wszystkie inne.
To nie anarchia, to Chaos.
Na początku był tylko Chaos.
Agenci Chaosu rzucają palące spojrzenie na każdego gotowego
zaświadczyć o ich stanie.
Trzeba mieć w sobie Chaos, by dać początek tańczącej
gwieździe.
Materia jest złudzeniem, trwałość jest złudzeniem, my sami
jesteśmy złudzeniem. Istnieje tylko Chaos.
W bezgranicznym niebie odbija się oblicze Chaosu.
Chaos jest tym wszystkim, a nawet czymś więcej. I chociaż dla
każdego z nas znaczy co innego, nikt nie jest w stanie go zignorować.
W ciągu minionych dwudziestu lat Chaos przeniknął nasze słownictwo
stając się synonimem tego, co rewolucyjne w myśli i metodzie,
dając początek nowym naukom i technologiom, a nade wszystko nowemu
spojrzeniu na świat. I tak jak Teoria Chaosu wywołała gorącą
debatę w środowisku naukowym, tak też i Magia Chaosu wzbudziła
kontrowersje w kręgach okultystycznych. Nazywano ją rozmaitymi
określeniami jako „angielska thelema", „najczarniejsza forma mrocznej
mocy", czy „magia gitowców". U podstaw tego rewolucyjnego
paradygmatu leży zwątpienie w światopogląd naukowy, narzucający
ograniczenia na ludzkie doświadczenia oraz potrzeba nowych wizji
i modeli, podobnie jak nowych sposobów istnienia i, co ważniejsze,
sposobów działania. Magia Chaosu jest zatem przede wszystkim nowym
sposobem „uprawiania" magii.
Podstawowe zasady magii chaosu
Podczas gdy większość systemów magicznych posługuje się
mapą-modelem świata fizycznego/duchowego, magia chaosu posiada
niewiele „podstawowych zasad", które wyznaczają jej światopogląd.
Żadna z nich nie jest też niepodważalna, można więc je dowolnie
interpretować. Są to:
1. Brak dogmatów. Magowie chaosu próbują unikać popadania
w dogmatyzm (z tym wyjątkiem, kiedy dogmatyzm stanowi
część ich tymczasowego systemu wierzeń). Dyskordianie posługują
się „kotmatami" takimi jak: „My, dyskordianie, zawsze różnimy się
między sobą". Dlatego też magowie chaosu częstokroć reprezentują
przeciwstawne punkty widzenia i równie często zmieniają zdanie.
Przyjęło się uznawać, że dobrze jest mieć rację. Czy jest coś złego
w myleniu się czasem?
2. Osobiste doświadczenie. Żaden z magów chaosu nie stara
się kogokolwiek przekonać do wiary w swoje słowa, tylko namawia
do tego, by wszystko sprawdzać samemu. Magia wiele ucierpiała na
skutek działalności „kanapowych intelektualistów" rozpowszechniających
mity i przestarzałe informacje przez swoje lenistwo i tym
podobne sprawy. Czasami warto jest zadawać niewygodne pytania
chociażby po to, by sprawdzić, co naprawdę mają do powiedzenia domorośli
eksperci. Większość z nich zapewne wyda z siebie słowotok
nawet nie znając się na rzeczy. Jedynie nieliczni przyznają, że mogą
nie mieć o czymś pojęcia. Istotnym osiągnięciem magów chaosu jest
spostrzeżenie, że kiedy porzucimy dogmaty i przebijemy się przez
osobiste przesądy i wierzenia, nie będziemy mieć problemów z opisem
jakiejkolwiek praktyki magicznej.
3. Szlifowanie praktyki. Jednym z głównych nieporozumień
związanych z magią chaosu jest przekonanie, że jej adepci mogą
postępować wedle własnych zachcianek i nie muszą na nic zwracać
uwagi. Magia chaosu nawołuje do uważnej analizy naszych czynów,
do doskonalenia technik pomagających nam w osiąganiu naszych celów.
Do uprawiania magii potrzebne jest solidne wyszkolenie, stąd też
kładzie się tutaj duży nacisk na umiejętności praktyczne.
4. Odwarunkowanie. Paradygmat chaoistyczny powiada, że
jednym z głównych zadań maga jest dogłębne przewartościowanie
naszych przekonań i złudzeń na temat siebie, społeczeństwa i świata.
Nasze ego tworzy iluzję stabilnego jestestwa, opartą na podziałach
między tym czym jesteśmy, a czym nie jesteśmy, co lubimy, a czego
nie lubimy. Przekonania polityczne i religijne, orientacje seksualne,
stopień wolnej woli, rasa, subkultura itd. - wszystko to sprzyja stabilizacji
„ego" i dopiero wtedy, gdy się tego pozbędziemy, możemy
poczuć, że jesteśmy suwerennymi jednostkami. Dzięki rozmaitym
ćwiczeniom deprogramującym możemy dokonać wyłomu w konsensualnej
rzeczywistości, który podważy nasze przekonania oraz złudzenia
ego i pomoże nam je modyfikować wedle własnej woli.
5. Rozmaitość postaw. Jak już wspomnieliśmy, tradycyjne podejście
do magii obejmowało wybór jakiegoś systemu i przywiązanie
do niego. Tymczasem perspektywa chaoistyczna proponuje eklektyczne
podejście do samorozwoju. Magowie chaosu mogą wybierać
z jakiegokolwiek systemu magicznego, mogą czerpać z literatury,
telewizji, religii, sekt i parapsychologii. Stąd też możemy być pewni,
że każdy mag chaosu obierze inną specjalizację. Oczywiście, w ten
sposób trudno jest znaleźć jakieś ramy magii chaosu, co bardzo przeszkadza
ludziom przywykłym do zgrabnych, spójnych etykietek.
6. Gnoza. Jednym z kluczy do wykształcenia mocy magicznych
jest umiejętność wprowadzania się w odmienne stany
świadomości. Ludzie posiadają skłonność do ostrego odgraniczania
„normalnej świadomości" od jej „odmiennych stanów", podczas
gdy w istocie cały czas przemieszczamy się między różnymi stanami
świadomości, takimi jak sny, „autopilotowanie" (kiedy wykonujemy
pewne czynności mimowolnie), rozmaite stopnie skupienia uwagi.
Jednakże, jeśli chodzi o intencjonalne wkraczanie w odmienne stany
świadomości, możemy wyróżnić jego dwie bieguny: stany inhibicyjne
i stany ekstatyczne. Pierwsze obejmują takie pasywne techniki jak medytacja,
joga, podróże astralne, kontemplacja i deprywacja zmysłowa,
drugie - bębnienie, śpiewanie, tańczenie, pobudzenie emocjonalne
i seksualne. |
Post został pochwalony 0 razy
|
|
